ARMUTLU TART TATİN VE ERTELENEN SOBELER

Yeniden merhaba !Hastalık,iş,ev derken epey zaman geçti. Dönüş tarifimiz tatlı olsun dedim ve evdeki tatsız tuzsuz ,Deveci Armut’larını değerlendirmek adına klasik tart taten yapmak istedim.Klasik tart taten’de ,önce meyve şekerle pişirilip karamelize ediliyor ve bu pişme sonrası hamuru üzerine konup tekrar pişiriliyor.Bir özelliği de meyveler yelpaze gibi diziliyor.Sonuçta meyveleri bütün yemeyi sevenler için çok leziz bir tatlı çıkıyor ortaya..tavsiye ederim..

ARMUTLU TART TATEN;

MALZEMELER;

HAMUR İÇİN;

· 1 çorba kaşığı pudra şekeri(NORMALDE EKLENMEZ AMA BEN ARMUTLARIM ÇOK TATSIZ OLDUĞU İÇİN EKLEDİM)
· 1.5 su bardağı un
· soğuk su(gerektiği miktarda ekleyin)
· 150 gr margarin
· 1 tutam tuz

İÇ MALZEMESİ;

· 4 iri armut
· Yarım su bardağı tozşeker

Hazırlanışı:

1. Armutların kabuklarını soyup ortadan ikiye kesin. Çekirdekli kısımlarını sebze oyacağı ile keserek çıkarın. Kararmaması için armutları limonlu suda bekletin.
2. Un, 90 gr yumuşatılmış margarin, pudra şekeri ve 1 tutam tuzu karıştırın.Tatlıların tad dengesini sağlamak için muhakkak azda olsa tuz eklemek gerekir. ekleyip düzgün bir hamur yoğurun.Hamurla çok oynamayın,toplandığı an buzdolabında 30 dakika hatta 1-2 saat bile bekletebilirsiniz. Nekadar beklerse okadar lezzetli olur.
3. 20 cm çaplı fırın kalıbının dibini ve kenarlarını 60 gr margarinle sıvayın. Tozşekeri serpin. Armutları bir ters bir yüz olmak üzere kalıba dizin. Kısık ayarda şeker karamelize oluncaya dek 30 dakika pişirin.
4. Hamuru merdane ile 20 cm çapında açıp kalıptaki armutların üzerine yayın. Önceden ısıtılmış 180 dereceye ayarlı fırında pişirin. Servis tabağına ters çevirerek çıkarıp dilimleyerek servis yapın.
*afiyet olsun

Şimdi gelelim ebe-sobelere..klasik bir giriş olacak belki ama derslerim,çizimlerim,ev ,çocuk beni o kadar yordu ve strese soktu ki bu sıralar,etkinliği zar-zor düzenledim ve kafamdaki arı kovanını yeni yeni dağıtabildim.Şimdi kendi kendime;Bunca işim varken delilikmiş,2.okulu okumak ve başka şeylerle uğraşmak diyorum.Bir müddetliğine de olsa dağıtabilmişken kafamdaki yurttan sesler korosunu ‘’sobelere’’cevaplarımı vereyim;

Hem tarif defterinden hem de bloglarımız aracılığıyla uzun süredir tanıştığım sevgili arkadaşım Sema beni sobelemişti..hem unutkanlık hem vakitsizlikten şimdi cevalıyabiliyorum,semacım çok özür dilerim gecikme için

1)Blog yazmaya ne zaman başladın?

--Mart ayında başladım ama resim yükleyememe ve arkadaşlarımın bana ulaşamama sorunlarından dolayı nisan 2007’de blogspot’a geçtim.

2)Blog yazılarımın konusunun belli bir çizgide olması için çaba gösteriyor muyum ?Yoksa içimden geldiği gibi mi yazıyorum ?

--Gösteriyorum çünkü;daha sonra okuduğumda ne yazmışım böyle dememek için..
3 - Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyor muyum ?

--Evet,ediyorum.Ayaklarımı uzatıp oturabileceğim zamanlarda bilgisayar başına geçiyorum..

4 - Blog yazmak benim için eğlenceli bir uğraşken şimdi artan bekleyiş yüzünden zorunlu bir hal almaya başladı mı ?
--Artan bir bekleyiş var mı bilemem ama zorunlu hissettiğim zamanlar oluyor..

5 - Blog yazmayı ne kadar sürdüreceğim ?

--Keyif aldığım sürece devam edeceğim.

Hakkımdaki 7 gerçek;

1)Tezhip sanatçısıyım..
2)takıntılı bir insanımdır.
3)Gezmeyi,fotoğraf çekmeyi çok severim.
4)Parşömenlerim ve fırçalarım her şeyimdir.
5)Her şeyden evvel oğlum gelir.
6)Mutfağı çok ama çok severim,bazen kendimi kaybediyorum ve zaman nasıl geçiyor mutfakta anlamıyorum..
7)çok çabuk moralim bozulduğu gibi çok çabuk da düzelebilir..
Semacım umarım sorularına cevap verebilmişmdirJ
Şimdi sıra geldi,çok ama çok sevdiğim arkadaşım ve dostluğumuzu geliştirmek istediğim, arkadaşım, Nihan’ın sobelediği sorulara;

BAKALIM KAÇ TANESİ GERÇEK OLACAK;

--Eşim ve oğlumla birlikte huzurlu ,mutlu,bereketli günlerin yuvamızdan eksik olmaması…
--Panik atak olamayan ve sinirleri alınmış bir anne olmak
--Mesleğimde daha da çok ilerlemek..
--Okulumu bitirebilmek..
--Oğluma güzel bir çocukluk yaşatmak ve iyi bir eğitim alıp,güzel bir meslek sahibi olduğunu görmek..
--3 tane çocuk sahibi olmak..
--bahçesinde ağaçların meyvaların olduğu güzel bir kasabada aynı Martha stewart’ın ki gibi bir evimin olmasıJ..
--daha çook var.Bunlar da ne böyle demeyin,çünkü; hayattan beklenti sahibi olmak, yaşam sevincini aşılar bence, öyle değil mi?

HEMEN YAPABİLECEĞİM HALDE NEDEN BEKLEDİĞİNİ BİLMEDİĞİM ŞEYLER;

--çok kilolu olmamakla beraber niye daha da kilo verip manken gibi olamamam,
--neden istediğim şekilde işlere yetişemediğim.
--yıllarca spor yapmama rağmen, neden bıraktığım,
--kendimi geliştirmek adına o kadar kurs varken niye gitmediğim..
--neden fotoğrafçılık kursunu bıraktığım,
--neden mutsuz olmayı çok sevdiğim,

BİR DAHA DÜNYAYA GELİPDE SEÇME ŞANSIM OLSA YAPACAKLARIM;

--böyle bir ihtimal yok tabii ki ama madem farazi konuşuyoruz şunlar olabilir;
--olmasını istemediğim bazı huylarımın olmasını istemezdim,
--Güzel bir ev sahibi olurdum,
--daha erken evlenip daha çok çocuğumun (en fazla 3 tane) olması..

Heralde bu kadar…ben kimseyi sobelemiyorum bana gelene kadar eminim ki herkes sobelenmiştir..herkese sevgilerimle..